ข้อกฎหมายจากคดีล่วงละเมิดทางเพศโดยจำเลย(ชาย)ใช้ปากของจำเลยดูดและอมอวัยวะเพศของผู้เสียหายซึ่งเป็นเด็กชายอายุยังไม่เกิน 13 ปี ตามฎีกาประชุมใหญ่ที่7469/ 2562 ได้ข้อสรุป ที่สำคัญ ดังนี้ 1.การ กระทำดังกล่าวของจำเลยเป็นการกระทำชำเราเด็ก หรือเป็นเพียงกระทำอนาจารเด็ก เนื่องจาก คำว่ากระทำชำเราตามกฎหมายเดิม นอกจากหมายถึงเป็นการกระทำที่ใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำกระทำกับอวัยวะเพศของผู้อื่นแล้ว ยังหมายรวมถึง การใช้สิ่งอื่นใด เช่น ใช้ปากกระทำกับอวัยวะเพศของผู้อื่นด้วย แต่ตามกฏหมายใหม่ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 28 พฤษภาคม 2562 นิยามความหมายของคำว่ากระทำชำเราเปลี่ยนไปจากเดิม คือ การใช้สิ่งอื่นใด เปลี่ยนเป็น การใช้อวัยวะเพศของผู้กระทำ และเปลี่ยนแปลง คำว่า กระทำกับอวัยวะเพศของผู้อื่น มาเป็น ล่วงล้ำอวัยวะเพศของผู้อื่น ดังนั้น การที่จำเลยใช้ปากของจำเลยดูดและอมอวัยวะเพศของเด็กชายผู้เสียหาย โดยไม่ได้ใช้อวัยวะเพศของจำเลยล่วงล้ำอวัยวะเพศ ทวารหนัก หรือช่องทางปากของผู้เสียหาย จึงไม่เป็นการกระทำชำเราเด็ก ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 277 แต่เป็นความผิดฐานกระทำอนาจารเด็กตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 279 2. มีปัญหาต่อไปว่า การที่จำเลยใช้ปากอม และดูดอวัยวะเพศเด็กชายอายุไม่เกิน 13 ปี เป็นความผิดฐานกระทำอนาจารเด็ก(ธรรมดา) ตามมาตรา 279 วรรคแรก หรือเป็นความผิดฐานกระทำอนาจารเด็กโดยการใช้วัตถุหรืออวัยวะอื่นซึ่งมิใช่อวัยวะเพศล่วงล้ำอวัยวะเพศ ของเด็กตามมาตรา 279 วรรคห้า อันนำสู่ประเด็นว่า การอม คือการ ล่วงล้ำหรือไม่ ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า แม้การกระทำของจำเลยดังกล่าวจะไม่ได้เข้าไปในอวัยวะเพศของผู้เสียหายก็ตาม แต่เป็นการกระทำที่ไม่สมควรทางเพศอันเป็นการล่วงเกินผู้เสียหายแล้ว จึงเป็นการล่วงล้ำอวัยวะเพศของผู้เสียหาย เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 279 วรรคห้า
ย้อนกลับ